پس من چی؟
سلام بر آفتاب امید
سلام آقاجونم. سلام مولای من. چه دوستدارانی دارین شما. من جلوشون کم آوردم. هر کدومشون یه شعله از آتش محبت شما به سینه دارن. مولا ممنونم. ممنونم به همین که دلم یادتون میفته. به همین که اجازه دادین توی این همه وبلاگ یه دونه کوچیکشو برای خلوت با شما ایجاد کنم و بیام اینجا به شما بگم کنیزتم. دوستون دارم. دلم براتون تنگ میشه. و بقیه دوستداراتونم بیان و حدیث انتظار بگویند.
چندی پیش "سلام الله الکامل التام" رو خوندم بعد که داشتم قدم میزدم شروع کردم با شما زمزمه کردن. داشتم مثل همیشه خواهش هامو لیست میکردم. اینو برام درست کنین، اینو بهم بدین، اونو حلش کنین ... بعد متوجه شدم که رابطه من با شما همش شده یک طرفه. من همش حواسم به اینه که من چی میخوام. اصلاً حواسم نیست که من هم باید یه چیزی به شما تقدیم کنم. آقا چی تقدیمتون کنم؟ امروز برای سلامتی تون صدقه می دم. برای تعجیل در ظهورتون دعا می کنم. قول می دم یه گناه هم به یاد شما از گناه هام کم کنم. اما ای کاش میتونستم یک دسته گل نرگس هم بفرستم خونتون و روی کارتش بنویسم "چقدر بی حضورتون محبتتان را چشیدم ولی هنوز تشنه ام".
اللهم عجل لولیک الفرج
